TOT VA COMENÇAR FA DOS ANYS I ES REINICIARA LA SETMANA VINENT
SERVISCA COM A EXEMPLE ESTER GRUP PER A COMPROVAR COM HEU CANVIAT FÍSICAMENT EN DOS ANYS. ESTIC CONVENÇUT QUE TAMBÉ HEU CANVIAT EN EL VOSTRE INTERIOR, ESPERE QUE AQUESTS DOS ANYS HAGEN SERVIT PER A SABER I ENTENDRE L'ESTAREU FENT EL PRÒXIM DIA 3 QUAN LI DIGUEU SÍ A JESÚS.
JESÚS SIGUE ENTRE NOSOTROS
Domingo 28 de mayo.
Ascensión del señor.
mateo 28,16-20
¿Qué
hacéis ahí plantados mirando al cielo?
No tanto mirar al cielo. Es misión nuestra mirar a la tierra
para que se vaya convirtiendo en un cielo. La hora del compromiso. Quiere decir
que, si Cristo se ha marchado, nosotros tenemos que hacerlo presente. Es la
hora del testimonio. Jesús mismo nos envía: “Id y haced discípulos”.
Recogemos el testigo de Cristo. Recorramos el mundo presentando ese testigo. Repitamos no solo las palabras, sino los gestos de Jesús: donde haya una herida, sepamos curar; donde haya una necesidad, sepamos compartir; donde haya una división, sepamos unir; donde haya una soledad, sepamos acompañar; donde haya una injusticia, sepamos luchar; donde haya un desamor, sepamos amar.
Id al mundo entero repitiendo mis palabras, multiplicando mis gestos, celebrando mi Pascua. Haced mis veces. Sed una pequeña imagen mía, un Jesús vivo.
“Id”. Todos somos enviados. Todos somos misioneros. Vamos con todos los poderes. Pero no son poderes económicos, políticos o militares. Vamos con el poder de la fe, que es invencible. Vamos con el poder de la paz, que es contagioso. Vamos con el poder del amor, lo más fuerte que hay en el mundo. Vamos con el poder de Dios.
La tarea que nos espera es difícil. Hay muchos enfermos que curar, hay muchos muros que romper, muchos puentes que construir, muchas manos que unir… Hay realmente mucho que hacer…
Recogemos el testigo de Cristo. Recorramos el mundo presentando ese testigo. Repitamos no solo las palabras, sino los gestos de Jesús: donde haya una herida, sepamos curar; donde haya una necesidad, sepamos compartir; donde haya una división, sepamos unir; donde haya una soledad, sepamos acompañar; donde haya una injusticia, sepamos luchar; donde haya un desamor, sepamos amar.
Id al mundo entero repitiendo mis palabras, multiplicando mis gestos, celebrando mi Pascua. Haced mis veces. Sed una pequeña imagen mía, un Jesús vivo.
“Id”. Todos somos enviados. Todos somos misioneros. Vamos con todos los poderes. Pero no son poderes económicos, políticos o militares. Vamos con el poder de la fe, que es invencible. Vamos con el poder de la paz, que es contagioso. Vamos con el poder del amor, lo más fuerte que hay en el mundo. Vamos con el poder de Dios.
La tarea que nos espera es difícil. Hay muchos enfermos que curar, hay muchos muros que romper, muchos puentes que construir, muchas manos que unir… Hay realmente mucho que hacer…
---ORACIÓ PER A ABANS DE LA CONFIRMACIÓ--- Des del meu cor
ORACIÓN
ANTES DE DECIR SÍ
Señor, acompáñame en los buenos y
malos momentos,
Guíame en la oscuridad hacia la luz
del final del túnel.
Señor, dame fuerza en los momentos difíciles.
Jesús, gracias por ayudarme a tener
paciencia y ser comprensiva.
Jesús, gracias por ayudarnos a todos,
y en especial a los más necesitados.
Señor Jesús, no te mueras por favor,
los cristianos te necesitamos.
Señor, no dejes que se vayan de este
mundo las personas que más quiero,
ayúdame a cuidarlos.
Señor, no me dejes caer en el pecado
y perdóname si lo hago.
Ayúdame a perdonar,
y a levantarme si fracaso.
Señor, dame empatía para perdonar
y valor para pedir perdón.
Amigo Jesús he llegado a la conclusión
de que:
¡Oh, Jesús!, ¡Oh Jesús!
Como tú no hay dos,
Como tú no existen dos,
Gracias por todo.
ANTE EL DOLOR, ESPERANZA
Domingo 21 de mayo
6º de pascua
Juan 14,15-21
Lo que jesús sí nos da, es la posibilidad de que ese dolor sea
fructífero. El hombre tiene en sus manos ese don terrible de conseguir que su
propio dolor y el de sus prójimos se conviertan en vinagre o en vino generoso.
Y tenemos que reconocer con tristeza que desgraciadamente son muchos más los
seres destruidos por la amargura que aquellos que saben convertirlo en fuerza y
alegría.
Así
ocurre que hay supuestos “grandes” de este mundo que se hunden en la primera
tormenta, mientras que “pequeñas” personas son maravillosas cuando llega la
angustia. Un hospital es siempre como una especie
de juicio final anticipado.
Nos debe de contagiar más una vida plena que una vida larga. El
valor de una vida no se mide por los años que dura, sino por los frutos que
produce. De ahí, que ante la enfermedad, pase lo que pase, a lo que no tenemos
derecho es a desperdiciar nuestra vida, a creer que porque estoy enfermo tengo
disculpa para no cumplir con mi deber o a amargar la vida a los que me rodean.
Y me veo obligado a subrayar que la verdadera enfermedad del
mundo es la falta de amor, el egoísmo. ¡Tantos enfermos amargados porque no
encontraron una mano compasiva y amiga! ¡Qué fácil, en cambio, seguir cuando te
sientes amado y ayudado!
Nunca en nuestra vida haremos algo mejor que querer a nuestros
enfermos, sostenerlos y sonreírles. Hay en el mundo un déficit de compasión.
El
evangelio de este domingo es una proclamación de Jesús, cuando siente cercana
su muerte, de la cercanía y el amor del Padre especialmente en los momentos
duros de la vida. Sus palabras: «No os dejaré desamparados, volveré… Vosotros
me veréis y viviréis, porque yo sigo viviendo. Entonces sabréis que yo estoy
con mi Padre, vosotros conmigo y yo con vosotros» van dirigidas preferentemente
a los que sufren.
PREPARA'T, LLANÇA'T, DIGUES SÍ I COMPROMET ET
ESTEM ARRIBANT Al COMENÇAMENT DE LA RECTA FINAL CAP A la CONFIRMACIÓ
--EL DIA 31 A les 20:00 VIGÍLIA PARA CRESQUES, PARES I *CONFIRMANDOS.
--EL DIA 1 A les 20:00 ASSAIG PER A la CONFIRMACIÓ.
--EL DIA 2 A les 18:00 CONVIVÈNCIA DE PREPARACIÓ PER A la CONFIRMACIÓ.
--EL DIA 2 A les 22:00 SOPAR DE LES FAMÍLIES EN UN RESTAURANT DE LA NOSTRA POBLACIÓ.
--El dia 3 A les 17.40 REUNIÓ DE TOTES/US LES/US QUE ES CONFIRMEN EN LA PORTA LATERAL DE L'ESGLÉSIA.
--EL DIA 3 A les 20:00 CONFIRMACIÓ EN LA NOSTRA PARRÒQUIA.
TOTS PREPARATS...
S'ACOSTA EL GRAN DIA I HEM DE
PREPARAR-NOS PERQUÈ GRANS
ESDEVENIMENTS ANEM A CELEBRAR.
EN ELS PRÒXIMS DIES US INFORMAREM DE
TOTES LES DATES I HORARIS.
LA CONFIRMACIÓ
JESÚS NO NOS ABANDONA, SIEMPRE ESTÁ A NUESTRO LADO
Jesús nos recuerda que debemos
ser personas esperanzadas. Da dos razones. En la casa del Padre hay múltiples
estancias. Todo el mundo está invitado. De verdad y muy bonito. Pero también
que son diversas, que no se exige homogeneidad. Y esto muchos quieren
olvidarlo. Pertenecen a una asociación, movimiento, camino o prelatura y se
creen que todo el mundo debe hacer la misma opción. El Jardín de Dios, en tal
caso, sería monótono, sus flores, muchas de ellas, parecerían de invernadero y
en la Iglesia se vive la libertad de la flora silvestre. O en una única horma
que quieren meter a todos, no cabrían las diversas idiosincrasias. La Comunión
de los Santos es un festín de manjares selectos, diferentes, aptos para todas
las apetencias. No hay nada tan encantador como ver por la montaña una genciana
junto a un edelweiss y una orquídea. Y yo he visto próximas estas flores, sin
que tuviera que escoger, maravillándome de todas.
7.-
Hay religiones de libro. Sus enseñanzas se derivan exclusivamente de un texto.
Sus adeptos se saben de memoria multitud de sus párrafos. Nuestra Fe es en una
Persona. Es importante saber lo que dijo y pusieron posteriormente por escrito.
Pero lo esencial es imitarle, amarle, sentirse unido a Él. Jesús, el Señor,
nunca abandona. Él mismo es
camino, pero aunque lo abandonéis, siempre podéis volver a encontrarlo, a
recorrer con Él y en Él,
JESÚS NOS QUIERE ÚNICOS Y VIVIENDO A TOPE EN COMUNIDAD
Domingo 7 de mayo
4º de pascua
Juan 10,1-10
En la
parábola, que escuchamos este domingo, conviene profundizar el mensaje que
nos trasmite esta página del evangelio de Juan. Aunque seamos muchos, Jesús
asegura que nos conoce a cada uno.
Son palabras suyas: “Mis ovejas escuchan mi voz, yo conozco una a una a mis
ovejas y ellas me conocen, he venido para que cada una de ellas tengan vida y
la tengan abundante”.
La palabra conocer en el lenguaje bíblico tiene un significado
de relación personal, de intimidad amorosa y recíproca. Es la relación que
quiere tener Jesús con nosotros. Él nos asegura que nos conoce a fondo, ha dado
su vida por cada uno y por todos, así nos ama, espera que le conozcamos, que le
amemos, nos fiemos de Él y le sigamos, Él nos da su propia vida, su Espíritu,
quiere que tengamos vida abundante.
Para
el pastor, su gran preocupación, lo más importante son las ovejas, es el punto
central de esta parábola. El rebaño no es una masa informe, confusa, que grita
y aplaude y vive sin saber por qué ni para qué. Jesús nos dice que su rebaño
somos nosotros, las personas. El pastor las conoce una a una, las llama por su
nombre, un día nos va a llamar para vivir siempre plenamente con Él, nadie debe
ser explotado por quien no entra por la puerta, es porque quien es un explotador,
un bandido.
Jesús espera de nosotros, de nuestra intimidad con Él, que
comprendamos que junto a nosotros hay otras personas con nuestra misma dignidad
por las que Él entrega su vida, por los que los que viven una vida desgraciada,
para que hagamos lo posible para que vivan con la dignidad que Dios quiere para
todos sus hijos. Lo espera de nosotros, aunque la organización de nuestro mundo
lo haga tan difícil. Él lo quiere y espera que hagamos lo que podamos. En esto
consiste seguirle. Será la verdadera grandeza de nuestra persona. Es el
verdadero sentido de nuestra vida, Él lo quiere.
La figura del pastor bueno con la que Jesús se presenta hoy ante
nosotros tiene fuerza para convencernos interiormente y decidirnos a seguirle.
Jesús es el pastor, que un día nos quiere acoger a todos. Éste
es su mensaje.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)